Sinds een tijdje ben ik bezig met budgetteren. Want: er komt bij ons best aardig wat binnen, maar het vliegt er net zo hard vaak weer uit. Volgens mij verschillen wij daarin niet zo veel van anderen trouwens.
Maar over dat ‘verschillen van anderen’ wilde ik het toch eens hebben. Ik lees weleens van die rubrieken met een titel als ‘Waar doen ze het van?’ De vraag die bij mij dan meestal rijst is vaak eerder: ‘Hoe dan?’ Hoe kun je als gezin bijvoorbeeld EUR 40 aan verzekeringen kwijt zijn? Of EUR 300 aan boodschappen? Zijn wij dan zo gek?
Reden om er eens wat dieper in te duiken en onze uitgaven te vergelijken met ‘vergelijkbare gezinnen’. Nou is dat natuurlijk een rekbaar begrip maar het NIBUD is bij uitstek dé instantie die veel data heeft en best kan vertellen wat een ‘vergelijkbaar gezin’ ergens aan kwijt is. Sterker nog: ze hebben daar zelfs een complete tool voor.
De hamvraag is dus: in welke rubrieken lopen wij ‘uit de pas’?
Sparen
Het NIBUD adviseert om 10% van je netto inkomen te sparen. Ha, we beginnen positief want daar zitten wij behoorlijk boven. Zo sparen we automatisch voor onszelf en voor Kiki. En voor grotere uitgaven die jaarlijks terugkomen (onderhoud van mijn auto bijvoorbeeld) reserveren we ook geld. Daarnaast lossen we jaarlijks vrijwillig af op onze hypotheek. Dat vind ik toch ook wel onder sparen vallen. Als je dat allemaal bij elkaar optelt dan sparen wij zelfs bijna een kwart van ons maandinkomen.
Verzekeringen
In deze categorie blijken wij behoorlijk duurder uit te zijn dan referentiegezinnen. Ruim EUR 100 per maand zelfs.
Nu hebben wij allebei alleen een basis ziektekostenverzekering dus daarin valt niet zo gek veel winst te behalen.
En ja, qua schadeverzekeringen hebben wij veel verzekerd. Niet alleen de basisdingen zoals woonhuis, inboedel en aansprakelijkheid maar ook rechtsbijstand, doorlopende reis en een caravanverzekering. Dat die laatste 3 zeer welkom kunnen zijn hebben we immers al eens aan den lijve ondervonden. En mijn auto is uiteraard ook verzekerd.
Ik heb laatst eens premies vergeleken en we zouden best een paar tientjes per maand goedkoper kunnen verzekeren. Maar we zijn met onze recente schadeavonturen zo fijn geholpen door onze verzekeraar dat we dat die paar tientjes wel waard vinden.
Verder hebben we recent een uitvaartverzekering afgesloten. Ja, als een van ons nu zou overlijden, kunnen we echt wel een uitvaart betalen. Maar we hebben nog niet zo lang geleden van dichtbij gezien wat zoiets toch kost en dan is het best zonde om zo’n gat te laten slaan in je spaarrekening.
Ook hebben we nog een verplichte overlijdensrisicoverzekering bij onze hypotheek. Ook wel een geruststellend idee dat het huis grotendeels vrij is als een van ons iets overkomt.
Tot slot hebben we nog een kleine pensioenverzekering. Want zzp-er immers.
Energie
Simpel: hieraan geven wij ook meer uit dan gemiddeld. Maar dat komt enkel omdat we een elektrische auto rijden. Die is in aanschaf en verbruik weer stukken goedkoper dus dat nadeel pakken we elders wel terug.
Huishoudelijke uitgaven
Het schijnt dus dat een vergelijkbaar gezin (lees: echtpaar met 1 kind) EUR 640 aan huishoudelijke uitgaven doet. Daaronder vallen:
- voeding
- was- en schoonmaakmiddelen
- persoonlijke verzorging (kapper, toiletartikelen)
- huishoudelijke dienstverlening (werkster, glazenwasser)
- huisdieren (voeding, dierenarts)
- roken
- diversen (zakgeld kinderen, cadeaus, paspoort etc.)
Als ik ergens in deze vergelijking van schrok dan was het wel van deze categorie.
Wij geven namelijk alleen aan de subcategorie ‘voeding’ al het hele bedrag uit. Oeps!
En ook het richtbedrag voor persoonlijke verzorging bijvoorbeeld wordt bij ons alleen al opgesoupeerd door de kappersabonnementen. Dan hebben we nog geen tandpasta, gezichtscreme of doucheschuim gekocht.
Een werkster hebben we dan weer niet, een glazenwasser wel, de hond kost ook aardig wat geld en de subcategorie diversen is ook niet zo schokkend.
Kan dat dan niet goedkoper?
Vast wel. De vraag is alleen of we dat ook willen. Maar dat moet ik misschien uitleggen.
Neem bijvoorbeeld de boodschappen. Ik maak een weekplanning voor ons avondeten, doe 1 keer in de week de grote boodschappen en haal tussendoor alleen vers spul of dingen die we vergeten zijn. Ik loop dus niet dagelijks met een rammelende maag rond etenstijd door de supermarkt waardoor ik veel impulsaankopen doe. Ik hoef ook geen karrevrachten eten weg te gooien trouwens gelukkig.
Wel koop ik graag kwaliteit. Kaas van de kaasboer en vlees van de slager vinden wij toch echt lekkerder dan van de supermarkt. En ja, thee en water is prima tegen de dorst maar wij drinken op zijn tijd toch ook graag een glaasje fris of een wijntje of biertje.
En aan aanbiedingen bijhouden en zo verschillende supermarkten afgaan doe ik al helemaal niet. Dat kost ons meer aan (declarabele!) tijd dan het aan besparing oplevert. Maar als de tomaten in de aanbieding zijn, sla ik heus wel wat meer in om een grote pan pastasaus te maken die ik vervolgens invries. Dat dan weer wel.
En wat persoonlijke verzorging betreft: wij hebben ‘dure’ kappersabonnementen. Alhoewel duur een relatief begrip is.
Het nadeel van mijn hele korte – en ook nog eens geverfde – haar is dat het veel onderhoud nodig heeft. Vroeger ging ik eens in de 5 weken naar de kapper en betaalde ik per keer ongeveer EUR 100. Da’s toch een dikke EUR 1.000 per jaar. Toen kwam mijn kapper met abonnementen. Daardoor ben ik een paar honderd euro per jaar gaan besparen én kan ik ook nog eens vaker gaan.
Voor JW is het echt pure luxe. Hij kan in principe prima iedere week de tondeuse eroverheen doen maar dat wil ie niet. Hij gaat (ook met een abo) om de week op zaterdagochtend heel vroeg en maakt daar een ritueeltje van. Eerst even zijn hoofd laten scheren met een lekker bakkie koffie erbij en vervolgens bij de bakker verse broodjes halen en daarna lekker thuis met ons drietjes ontbijten.
Dus de rubriek ‘persoonlijke verzorging’ zou je wel echt als luxe kunnen bestempelen (ik heb het dan ook nog niet gehad over de inhoud van ons badkamerkastje waar Nivea en Chanel ook gerust naast elkaar staan). En ja, ik weet dat er ook kappers zijn die veel goedkoper zijn maar laat ik het zo zeggen dat ik dat aan de kapsels van hun klanten meestal ook wel zie.
Wat levert mij deze hele exercitie nu op?
Ik begon het verhaal met te zeggen dat ik weleens wilde weten waar ons geld naartoe ging. En hoe wij ons verhouden tot vergelijkbare gezinnen. Mooi, dat weet ik nu. Ik weet nu ook dat we het sommige vlakken echt wel goed doen (sparen) en dat we op andere vlakken (verzekeren, boodschappen) best zouden kunnen besparen als we dat zouden willen of moeten. Vooralsnog willen en hoeven we dat alleen niet.
De volgende stap
Nu ik heel goed al mijn vaste lasten inzichtelijk heb, ga ik de komende tijd een kasboek bijhouden om te zien waar we ons ‘vrij besteedbare inkomen’ aan uitgeven. Want het is natuurlijk hartstikke leuk als ik een aanvulling op mijn servies koop maar dat geld dat je daar dan toch redelijk achteloos aan uitgeeft, kun je natuurlijk niet meer uitgeven aan kleding of een keer buiten de deur lunchen.
Wordt vervolgd dus ….
Hoe zit het met jou? Doe jij aan budgetteren en heb jij goed in beeld waar je al je geld aan uitgeeft? Zou je ergens op kunnen besparen of wil je dat misschien helemaal niet? Of misschien moet je dat wel noodgedwongen.
Volg mij ook op social media!
Reageren staat uit.