Leestijd: 6 minuten

In de vakantie lees ik altijd lekker veel. Deze vakantie lukte dat vooral best goed omdat Kiki zich overdag prima vermaakte in de speeltuin en ik dus lekker voor de tent een boek kon lezen en haar toch in de gaten kon houden. Benieuwd naar wat ik allemaal las?

Dubbel zes – Daphne Deckers

Annabel Brinkmeester presteert het om op één dag alles kwijt te raken wat haar dierbaar is: de nalatenschap van haar ouders, haar relatie, zelfs haar geliefde huis aan de Orthoskade 66. Zonder de financiële hangmat waar ze jaren in heeft gelegen, moet Annabel nu écht de mouwen opstropen en een nieuwe toekomst voor zichzelf bewerkstelligen. Maar al snel raakt ze verstrikt in twee mannen én in twee identiteiten, en stapelen de problemen zich in een razend tempo op.

Dit boek las ik een maand geleden maar toen ik dit artikel ging schrijven moest ik wel even diep in mijn geheugen graven om te bedenken waar het ook alweer over ging. Was het dan niet de moeite waard? O ja, zeker wel.

Dit boek lijkt nog het meest op een soap in romanvorm. Er zit spanning, ellende, romantiek en humor in en het is vlot geschreven. Is het hoogstaande literatuur? Nee, dat niet maar voor in de vakantiekoffer een heel vermakelijk boek.

Doelwit Alex Cross – James Patterson

De president van Amerika is vermoord door een sluipschutter. Terwijl het hele land in shock is en honderdduizenden in Washington de begrafenis bijwonen, krijgt Alex Cross de opdracht om samen met de fbi het onderzoek te starten. Alex en zijn vrouw Bree Stone, hoofd van de politie, staan onder grote druk om antwoorden te vinden, maar al snel blijkt een angstig voorgevoel van Alex uit te komen. Dit was niet alleen een aanval op de president, maar ook een doelbewuste aanslag op het functioneren van het hele land. Alex Cross zal alles op alles moeten zetten om zes getrainde huurmoordenaars tegen te gaan in de chaos en paniek van Washington DC.

Op vakantie lees ik graag van dit soort spannende pageturners. En hoewel de verhaallijn op zich natuurlijk best ongeloofwaardig of onrealistisch is, weet James Patterson eigenlijk altijd wel te boeien. Ik las al meerdere boeken met Alex Cross als hoofdpersoon en ik moet zeggen dat ze me niet snel vervelen.

De olijfboom – Lucinda Riley

Tijdens een zwoele zomer in Cyprus wordt de jonge Helena voor het eerst in haar leven verliefd. Nu, vierentwintig jaar later, erft ze het vakantiehuis waar ze destijds verbleef en ze besluit de zomer in Cyprus door te brengen met haar gezin. 
Maar zodra ze in het huis aankomt, wordt ze herinnerd aan de geheimen die ze destijds op het eiland heeft achtergelaten. Haar man, William, en haar zoon, Alex, weten niets van haar verleden.
Een toevallige ontmoeting met haar jeugdliefde zorgt voor een botsing tussen Helena’s verleden en het heden, wat grote gevolgen heeft voor haar gezin. De dertienjarige Alex zoekt naar antwoorden en Helena weet dat ze niet langer kan weglopen voor de waarheid.

Zeg je Lucinda Riley dan denk je natuurlijk meteen aan de Zeven Zussen-reeks. Maar ze produceert aan de lopende band boeken zo lijkt het wel. Dit op zichzelf staande boek is ook weer de moeite van het lezen waard. Hoewel ik het soms iets te langdradig vond en het zeker niet haar beste boek is, zou ik het toch wel aanraden als je van deze schrijfster houdt.

Dagboek van mijn verdwijning – Camilla Grebe

Acht jaar geleden vond Malin Brundin in het bos het skelet van een meisje. Nu is ze politieagente en wordt deze cold case opnieuw geopend. Samen met profiler Hanne Lagerlind en inspecteur Peter Lindgren probeert ze de moord op te lossen. Hanne doet haar best haar beginnende dementie te verbergen door nauwgezet een dagboek bij te houden over alles wat ze zou kunnen vergeten. Dan verdwijnen zowel Peter als Hanne. Hanne wordt volledig uitgeput en uitgedroogd teruggevonden, ze heeft geen idee wat er met haar is gebeurd en haar dagboek is verdwenen. Peter wordt nog steeds vermist.

Wanneer vervolgens het lichaam van een vrouw wordt gevonden op dezelfde plek waar ooit de overblijfselen van het meisje lagen, wordt duidelijk dat deze twee moorden en Peters verdwijning met elkaar te maken hebben.

Dit boek werd mij aangeraden binnen mijn Kobo Plus abonnement. En aangezien dit boek in 2017 verkozen was tot beste Zweedse thriller en ook een award gewonnen heeft voor beste Scandinavische thriller was ik nieuwsgierig.

Ik vond het wel een tof boek. Vooral het element van de beginnende dementie van profiler Hanne is iets wat je niet snel zou verwachten in een ‘detective’ of thriller. Het is een spannend, meeslepend verhaal met een goed plot. Je zou je het zo als Scandinavische serie met mooie filmische beelden op Netflix voor kunnen stellen.

De lange weg naar genade – David Baldacci

Special agent Atlee Pine is gestationeerd in het westelijk deel van de Verenigde Staten, waar de bevolking op zichzelf is, de overheid gewantrouwd wordt en de natuur geen genade kent. Op vijfjarige leeftijd werd haar tweelingzusje ontvoerd door een seriemoordenaar en vanaf het moment dat ze oud genoeg was om bij de FBI te gaan, heeft Atlee haar leven gewijd aan het opsporen van degenen die anderen kwaad willen doen. En ze is goed. Heel goed. Ze zou een van de beste profilers van de FBI kunnen zijn, als ze niet de voorkeur gaf aan het bestrijden van criminaliteit in de outback van Amerika boven carrière maken in de slangenkuil van Washington D.C. Een eenzaam bestaan, maar daar heeft ze vrede mee. Wanneer het verminkte karkas van een muilezel wordt gevonden in de Grand Canyon wordt Atlees hulp ingeroepen. De berijder wordt vermist en hij blijkt niet de enige persoon te zijn die recentelijk is verdwenen. Atlee komt tegenover een gruwelijk monster te staan, maar moet ook de confrontatie aan met een nachtmerrie uit haar verleden.

Al mijn favoriete thrillerauteurs zijn met mij meegewerkt op vakantie. Tja, wat kun je hier over zeggen zonder in herhalingen te vallen? Spannende pageturner met een leuk uitgewerkt personage in de vorm van Atlee Pine. Soms wat vergezocht natuurlijk maar zo werkt het in deze boeken nou eenmaal. Maar een aanrader is het zeker als je van dit genre houdt.

Dood spel – Harlan Coben

Ex-fotomodel Laura Ayers heeft in basketbalsuperster David Baskin haar grote liefde gevonden. Maar tijdens hun huwelijksreis slaat het noodlot toe: David gaat zwemmen in zee en keert niet terug. Enkele maanden later valt een nieuwe speler in Davids team op door fantastisch spel. Laura is in de rouw, maar niet blind voor de gelijkenis met haar echtgenoot. Ze besluit in Davids verleden te graven en stuit op een oude moord, een familieschandaal en een web van leugens dat alles en iedereen die ze ooit vertrouwde lijkt te omvatten… 

Ha! Harlan Coben kan in dit rijtje natuurlijk ook niet ontbreken. In de inleiding van dit boek schrijft Coben dat dit het eerste boek was dat hij ooit schreef. Een klein beetje merk je dat wel aan de schrijfstijl en het plot dat zich best makkelijk laat raden. Maar dat maakt het boek zeker niet minder waard. Menig auteur zou willen dat ie nog een boek van dit kaliber op de plank had liggen.

Doodskleur – David Baldacci

Wanneer FBI-agent Amos Decker en journaliste Alex Jamison op bezoek gaan bij Jamisons zus in Baronville, een stadje in Pennsylvania dat betere tijden heeft gekend, raken ze op de eerste dag al betrokken bij een moordonderzoek. Die avond ziet Decker in het raam van een verderop gelegen huis een flikkerend licht, gevolgd door vlammen. Nieuwsgierig geworden gaat hij op onderzoek uit, maar wat hij ontdekt is veel meer dan een beginnende brand. In het huis bevinden zich twee doden. Het ene slachtoffer is opgehangen en op de vloer onder zijn lichaam bevindt zich een enorme plas bloed. De andere man draagt een politie-uniform en ligt met schuim rond zijn lippen in de kelder. Wie de twee doden zijn, weet niemand.

Diezelfde avond nog krijgen Decker en Jamison te horen dat het niet om een opzichzelfstaand incident gaat. In de weken daarvoor zijn meerdere moorden gepleegd en de plaatselijke politie – die weinig mensen en middelen tot haar beschikking heeft – staat voor een raadsel. Wanneer Decker zijn hulp aanbiedt, wordt deze schoorvoetend geaccepteerd. Al gauw blijkt echter dat hij niet de enige federale agent is die interesse in de zaak toont. Want de moorden in Baronville zouden weleens te maken kunnen hebben met een veel grotere dreiging op nationaal niveau.

Twee keer Baldacci in één overzicht dus. Ik ben een fan van het personage van Amos Decker. Een loner die zelf een groot verdriet met zich meedraagt. Baldacci weet aan zijn boeken ook altijd een mooie couleur locale toe te voegen. Buiten het feit dat ook dit natuurlijk weer een hele goede thriller is.

Volg mij ook op social media!

Reageren staat uit.