Leestijd: 3 minuten

Ik heb me de laatste tijd eens verdiept in het begrip ‘schermtijd’. Een kind dat in deze tijd opgroeit, komt natuurlijk al jong in aanraking met beeldschermen. Ook Kiki houdt er erg van om op haar iPad filmpjes te kijken of spelletjes te spelen. En dus moeten wij als ouders een mening vormen over hoe vaak en hoe lang ze mag kijken en wat ze dan mag kijken. En dat vind ik best lastig.

‘Een kind hoort te spelen’

Dat mantra heb ik lang in mijn hoofd gehad. Ik zie om me heen en ook bij oudere kinderen soms halve zombies ontstaan die alleen maar over een scherm gebogen zitten en nauwelijks buiten komen of bewegen. Neem het ze eens kwalijk want wij als volwassenen zijn immers ook soms vergroeid met onze mobiele telefoon.

Maar dat schrikbeeld heb ik dus wel altijd een beetje gehad. Dat zou mij niet overkomen.

En toch sloop de iPad het leven van ons kind in.

Eerst maakte ze alleen af en toe een puzzeltje of keek ze naar een filmpje van Nijntje of zo. Erg aandoenlijk allemaal. En toen ontdekte ze YouTube en ging er helemaal een wereld voor haar open.

Op dagen dat Kiki niet naar de opvang gaat, kruipt ze ’s ochtends nog vaak in bed tegen mij aan. Dan komt meestal al snel de onvermijdelijke vraag ‘Mama, mag ik filmpjes kijken.’ En meestal mag dat van mij. Zo kan ik ook even rustig wakker worden.

Ze kijkt dan overigens van alles. Onvoorstelbaar hoe snel die kinderen leren zappen. Het ene moment hoor ik dat ze naar Peppa Pig ligt te kijken en dan ineens merk ik dat ze een filmpje over vormen gevonden heeft want dan hoor ik ineens naast me: ‘hexagon, pallallellolam’ 😉 Soms ook is het vermakelijk om naar filmpjes te kijken van andere kinderen die in een indoorspeeltuin spelen. En liedjes en filmpjes over wat je allemaal met play doh kunt doen, zijn ook populair.

Het voordeel van deze schermtijd

Er is een reden waarom ik me nu nog niet zo druk maak over de tijd die Kiki op een iPad doorbrengt. En dat is dat ze er ontzettend veel van leert. Niet van alle filmpjes natuurlijk maar Kiki kon bijvoorbeeld eerder in het Engels tot tien tellen en kleuren benoemen dan dat ze dat in het Nederlands kon. Door YouTube. Niet dat dat per se een verdienste is, maar je pikt het toch maar mooi mee.

Verder schijnt ze een erg grote woordenschat te hebben voor een kind van haar leeftijd. Natuurlijk, ik leg alles uit en praat veel met haar. En voorlezen speelt daar natuurlijk ook een grote rol in. Maar ook van wat ze online kijkt, leert ze veel. En dat levert soms ook hilarische situaties op. Laatst zat ik met Kiki aan de ontbijttafel en vertelde haar dat het misschien wel zou gaan sneeuwen. Toen boog ze zich heel serieus naar voren en zei met een stalen gezicht: ‘Are you square mama?’ Natuurlijk was het niet haar bedoeling om te vragen of ik vierkant ben maar blijkbaar heeft ze dus de betekenis van bepaalde uitdrukkingen die ze hoort wel snel door.

Hoe lang, hoe vaak en wat dan?

Ik lees op allerlei sites dat het advies is om kinderen tot 4 jaar maximaal 30 minuten per dag schermtijd te geven. Er zijn dagen dat ze dat niet haalt en er zijn dagen dat ze daar ruim overheen gaat. Ik gebruik de tv of iPad namelijk ook wel eens om na inspannende activiteiten zoals uitstapjes of buitenspelen weer even te kunnen ‘landen’.

Hoe vaak wisselt dus ook erg. Op mooie dagen zijn we veel buiten en kijkt ze hooguit een kwartiertje tv na het eten. Als het de hele dag regent en we alle puzzels, knutsels en spelletjes al gedaan hebben, mag ze heus wel eens een aantal afleveringen van Tip de Muis op Netflix ‘bingewatchen’.

En wat ze kijkt bepaalt ze vooralsnog nog redelijk zelf. Daar is ze gelukkig ook vrij goed in. Het ene moment maakt ze een puzzel of een doet ze een spelletje op de iPad en het andere moment kijkt ze een tekenfilm of een filmpje over kleuren, tellen, vormen etc. Soms roept ze me dat ze een ‘eng’ filmpje heeft maar dan is het nog altijd een onschuldig filmpje met een spin er in of zo. Alleen als ik merk dat ze lang doelloos aan het zappen is, dan grijp ik wel vaak in.

Maar de echte regels komen vast nog wel.

Ik denk namelijk dat dat onontkoombaar is over een tijdje als ze wat groter is. Maar zolang ze er a) zo veel van opsteekt en b) spelen, dansen, knutselen etc. nog steeds leuker vindt, houden wij als ouders alleen een vinger aan de pols.

Hoe doe jij dat met jouw kind(eren)? Heb jij wel vaste regels over schermtijd?

Volg mij ook op social media!

Reageren staat uit.