Morgen is het Nationale Broer en Zus-dag. Een dag om even stil te staan bij de relatie die je met je broer(s) en/of zus(sen) hebt. Zal ik eens aftrappen?
Ik scheel 2,5 jaar met mijn jongere zus. Zeg maar zo’n beetje het ‘ideale’ leeftijdsverschil voor zover je daarvan kunt spreken.
Meiden onder elkaar
In oude fotoboeken zie ik veel foto’s waarop wij gezusterlijk aan het spelen zijn. Toch geloof ik wel dat wij elkaar het leven af en toe flink zuur maakten. Meiden kunnen onderling zulke krengen zijn. In onze tienerjaren moesten wij papa vaak helpen met de afwas en dan stonden we onder zijn ogen elkaar heel gemeen met onze nagels te knijpen. En hij had niks in de gaten. Of een van de twee moest ‘ineens’ nodig naar het toilet waarna de ander altijd wel een vorm van wraak verzon omdat zij alleen had moeten afdrogen.
Verwijdering
In die tijd begon ook de verwijdering tussen ons te ontstaan. Als ik niet beter wist zou ik toch echt gedacht hebben dat een van ons tweeën van de melkboer geweest moet zijn. Hoe kunnen anders twee dochters uit hetzelfde gezin met dezelfde opvoeding zo verschillend zijn? Ik was altijd de brave, saaie van ons tweeën en mijn zus de rebel. Ik deed het goed op school en haalde goede cijfers. Mijn zus had geen zin in school. Ik had een paar goede vriendinnen en steady vriendjes. Mijn zus fladderde van het ene vriendje naar het andere. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Kortom, wij waren (en zijn) ontzettend verschillend en konden dat lang niet goed accepteren van elkaar. Er zijn zelfs jaren geweest dat we elkaar nauwelijks zagen. Hooguit eens op de verjaardag van een van onze ouders bijvoorbeeld. In bepaalde periodes was ik daar erg verdrietig om. Zeker als ik zag hoe anderen met hun broer of zus omgingen. Maar er waren ook periodes dat het me compleet onverschillig liet. O ja, ik heb ook een zus. Of ik voelde me schuldig als ik hoorde dat mensen een broer of zus verloren waren. Ik had er wel een maar zag haar nauwelijks.
Omslag
De echte omslag kwam pas een paar jaar geleden. In januari 2014 trof ik mijn zus weer op de verjaardag van onze vader nadat ik haar lang niet gezien had. Die dag vertelde ik haar dat ze tante zou worden. Die zag ze niet aankomen! Nou ja, niemand niet. Jan-Willem zei die dag al tegen mij: ‘Let op mijn woorden, dit gaat een omslag betekenen in de relatie met je zus. Onze baby gaat jullie dichterbij elkaar brengen.’ Nou vind ik het nooit zo leuk om JW gelijk te moeten geven maar hij had het wel! Langzaam maar zeker ging het steeds beter tussen ons. En zo heeft ze al vanaf het moment dat Kiki geboren is ook een rol in haar leven kunnen spelen. En dat is toch wel erg waardevol!
Het heeft dus heel wat jaartjes geduurd maar ach, beter laat dan nooit. Inmiddels hebben we ook ontdekt dat we helemaal niet zo verschillend zijn als we altijd dachten. Of het komt omdat we allebei ouder en dus wijzer geworden zijn.
Hoe dan ook: ik ben nu heel blij met de relatie die ik met mijn zus heb. Dus lieve zus: ik hou van je. PS binnenkort weer eens naar de sauna samen? 😉
Volg mij ook op social media!
Reageren staat uit.