De week van Krispiratie – week 40 – 2018

Afgelopen week verliep iets anders dan gepland. En daardoor raakte ik behoorlijk gefrustreerd. Lees maar!

Week 40 -2018

De week begint goed. Op maandag is het onze trouwdag. JW en ik zijn maarliefst 14 jaar getrouwd. Waar blijft de tijd? We hebben er dit jaar alleen niet echt iets aan gedaan. Afgelopen weekend waren we immers al op pad met mijn schoonfamilie en ook deze week hebben we het druk. En om nou op een maandagavond uit eten te gaan …

Ik trakteer mezelf wel op een lekkere lunch tijdens het werken. Een tosti met avocado en tomaat.

Dinsdagmiddag geef ik een workshop klantgericht schrijven. Ik heb er erg veel zin in en de groep is enthousiast. Ik heb wel veel last van mijn stem en duim dus dat het snel beter wordt omdat ik donderdag weer een workshop geef.

Woensdag is mijn stem nog altijd niets waard. Ik koop een heel arsenaal aan keelpastilles, hoestdrank en honing in de hoop dat het toch snel beter gaat.

Helaas. Het heeft niet geholpen. Donderdagochtend word ik nog altijd wakker zonder stem en moet ik mijn opdrachtgever dus mailen dat ik niet kan komen. Van pure stress krijg ik er ook nog eens migraine bij. Wat een rotdag! En wat nog het meest frustrerend is: ik mankeer verder niets maar kan alleen niet praten. Heb je enig idee hoe vermoeiend dat is? Aan het einde van de dag ben ik zelfs zo ver dat ik met JW via papier of Whats’ App communiceer en met Kiki in gebarentaal. Als ik haar naar bed breng gebaar ik dat ze haar tanden moet poetsen, lekker moet slapen en maak ik met mijn handen een hartjesgebaar. Zij vindt het spelletje reuzeleuk maar ik kan wel janken.

Vrijdag komt het turnpakje binnen dat ik voor Kiki bij Ali Express besteld heb. Ze is er helemaal weg van en het staat ook wel erg leuk. Omdat het zo’n mooi weer is gaan we even naar het bos. Kiki zoekt eikels maar heeft er toch al snel genoeg van. We zien en horen nog wel een specht in het bos. Wat boffen we toch met deze temperaturen in oktober. O ja, mijn stem? Nog altijd foetsie.

Soms is de prietpraat van kleine kinderen zo leuk. Kiki bij het zien van mijn sloffen: ‘Mama, er staat een eikeltoren op je slof.’ 😉

Het weekend verloopt heel rustig. Gelukkkig is JW thuis zodat ik zo veel mogelijk mijn mond kan houden. Maar NIET praten is ontzettend lastig. Fluisteren gaat me wel goed af maar dat is juist weer slecht voor je stembanden. JW houdt zich dus voornamelijk met Kiki bezig en we doen wat klusjes in en om het huis. We plukken het onkruid uit de tuin en mesten eindelijk eens onze wijnvoorraad uit. Op zondag gaan we even naar IKEA (de hel op zondag natuurlijk) om te kijken naar nieuwe inrichting voor mijn werkkamer. Ik dacht dat ik mijn keuze al gemaakt had maar begin nu weer te twijfelen. ’s Middags gaan we even op de koffie bij mijn ouders maar bijkletsen met maar een halve stem blijkt ook weer erg lastig.

Het was dus niet mijn beste week. Ik deed noodgedwongen vrij weinig en raakte steeds gefrustreerder. Hopelijk gaat het komende week beter. Dinsdag moet ik namelijk een hele dag training geven. Duim je mee dat ik dan mijn stem weer terug heb?

Hoe was jouw week?

X Kristel