Als je aardig wat reist of gereisd hebt en dus ook weleens met andere culturen in aanraking komt, komt vaak het besef dat wij Nederlanders soms maar vreemde gewoonten hebben. In dit artikel zet ik er een aantal op een rij en probeer ik een antwoord te vinden op de vraag wat er typisch Nederlands aan mij is.
De ’typisch Nederlandse dingen’ heb ik overigens van het blog Reisdoc.nl
Fietsen
Mwah, hier scoor ik niet zo hoog op. Natuurlijk fiets ik ook en als ik de auto kan laten staan, zal ik het niet laten maar ik ben zeker geen doorgewinterde fietser. Stiekem vind ik fietsen mijn hele leven al een beetje eng. Hoe mensen hun complete gezin mee krijgen op de fiets én 3 boodschappentassen én kunnen bellen is mij dan ook een raadsel.
Eten inslaan als je op vakantie gaat
Die heb ik nooit zo begrepen. Ik ken inderdaad mensen die het presteren om een zak aardappels of een paar pakken koffie meenemen op vakantie. Of gewoon de hele wekelijkse boodschappen.
Dat heb ik nooit gedaan. Ik neem hooguit wat etenswaar (of een wc-rol!) mee voor de eerste dag of dingen waarvan ik weet dat Kiki anders over de rooie gaat (Fred & Ed chocopasta). Al het andere is op de plaats van bestemming ook te koop.
Afspraken maken met bezoek
Guilty! Hoewel ik het niet bijzonder sympathiek van mezelf vind, geef ik er toch de voorkeur aan als mensen een afspraak met me maken. Van onaangekondigd bezoek word ik altijd licht nerveus. En dat verzoek hoeft heus niet 3 weken van tevoren in tweevoud gedaan te worden maar bel me liever ook niet op met de mededeling dat je ‘in de buurt bent en over 5 minuten bij me kunt zijn.’
Stipt zijn
Super guilty! Sterker nog: ik kan niet ‘gewoon op tijd komen’. Ik ben meestal ergens veel te vroeg en heb al vaak wat tijd moeten doden voor ik ergens stipt op de afgesproken tijd aan kon bellen.
Op gezette tijden koffie drinken
Althans zo staat het op het blog van Reisdoc. Van die gezette tijden heb ik niet zo’n last. Meer van het feit dat er mensen zijn die altijd eerst koffie willen drinken onafhankelijk van hoe laat ze bij je zijn. Als je in het weekend om 4 uur ’s middags bij mij op bezoek komt, zet ik nl. eerder een wijntje of een glaasje fris op tafel dan koffie. Zelfs mensen waar je ‘rond borreltijd’ (whatever that may be) mee afspreekt, vragen dan eerst om een bakje koffie.
De rekening delen
Ja, doe ik ook. Misschien meer door schade en schande wijs geworden maar ik vind het op zich best normaal om een rekening te delen. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk.
Avondeten prakken
Oh horror. Ik ken dus iemand die dat doet (he JW) en ik vind dat vreselijk. Eten prak je voor een baby maar als volwassene kun je toch wel je aardappels apart van je boontjes en je vlees opeten of niet soms? Het mag duidelijk zijn dat ik al in geen jaren ‘geprakt’ heb.
Klagen (over het weer)
Soms klaag ik zeker weleens maar over het algemeen ben ik niet echt een over-het-weer-klager. Wat heeft het voor zin? Ten eerste kun je er niks aan veranderen en ten tweede is het toch nooit goed.
‘Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg’
Nope. Doe ik niet aan. Eerder andersom. Sterker nog, dat is een van de belangrijkste dingen die we Kiki mee proberen te geven. Doe maar niet normaal want normale mensen zijn er al genoeg is eerder ons motto. Ik ben er juist heel erg voor als mensen af willen wijken van de grijze massa.
Iedereen feliciteren als er iemand jarig is
Die snap ik ook al niet. Dat je de naasten van de jarige even netjes de hand schudt, oké. Maar ik hoef jouw achternicht toch niet te feliciteren met het feit dat jij jarig bent?
Over jarig gesproken: de kringverjaardag
Tadaa, die kon natuurlijk niet achterblijven. En wat heb ik er een hekel aan. En al helemaal aan kringverjaardagen waarbij de mannen de ene kant van de kamer bevolken en de vrouwen de andere kant. Sowieso ben ik niet zo’n traditionele verjaardagvierder.
Weet jij nog meer typisch Nederlandse dingen waar jij je juist wel of niet schuldig aan maakt?
Volg mij ook op social media!
Reageren staat uit.