‘Mam, zullen we een hondje nemen? Of een poes? En als dat niet mag, mag ik dan een hamster of een goudvis?’
Die gesprekken hebben we al best vaak gevoerd in Huize E. En om eerlijk te zijn heb ik best weleens op mijn tong moeten bijten om niet te zeggen ‘Nou vooruit dan maar.’ Maar een huisdier is niet niks. En ik spreek uit ervaring.
Als kind hadden wij ook huisdieren. Ik herinner me een cavia en een Russische dwerghamster die we (geheel volgens het tijdsbeeld) Gorbatsjov genoemd hadden. Later, toen ik allang op mezelf woonde, heb ik bijna 20 jaar katten gehad. Na een jaar of 10 kwam ik er pas achter dat ik er eigenlijk allergisch voor was. Maar ja, dan doe je ze niet meer weg.
Huisdieren zijn toch goed voor kinderen?
Op zich zie ik wel voordelen aan het hebben van een huisdier voor kinderen:
- ze leren hoe het is om ergens voor te zorgen;
- ze hebben een speelkameraadje dat er altijd is. Zeker bij ons enig kind ook wel een argument 😉
- ze leren verantwoordelijkheid nemen. Als je de kooi niet verschoont, gaat het stinken etc.
Maar kinderen zien natuurlijk vaak nog niet de keerzijde van de medaille:
- ook als het pijpenstelen regent moet de hond wel uitgelaten worden;
- als je op vakantie wilt, moet je je huisdier wel ergens onder kunnen brengen;
- als de nieuwigheid eraf is, is het huisdier dan nog steeds wel zo aantrekkelijk?
- als je net als wij op een eerste verdieping woont, is het dan wel zo handig om een hond steeds de trap mee op te sleuren?
En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Zelfs de goudvis heeft het niet gered
En zo kwam het dus dat wij tot nu toe alleen goudvissen hebben gehad voor Kiki. Met de nadruk op gehad. Want inderdaad, toen de nieuwigheid eraf was, keek ze niet meer naar Blub en Blubblub om. En kon ik wel elke week die kom verschonen. Nou valt er met een goudvis natuurlijk ook vrij weinig te knuffelen en is de aantrekkingskracht op een kind niet zo groot. Maar toch.
Na een paar maanden hebben wij de goudvissen dus via Marktplaats door een koper op laten halen op een avond dat Kiki sliep. De volgende ochtend hebben we haar verteld dat we ze naar het aquarium van Ouwehand’s hadden gebracht zodat ze bij hun vriendjes konden zijn. Ja lach maar, we hadden ze ook door de wc …… 😉 Exit huisdier dus.
De moraal van het verhaal: met mijn allergie verwacht ik dus niet snel dat wij een huisdier zullen nemen. Maar o, wat gun ik het haar soms als we ergens een lief konijntje of katje zien. En mezelf stiekem ook …
Volg mij ook op social media!
Reageren staat uit.