Denk jij er weleens over na? Hoe je alles geregeld wilt hebben als je overlijdt? Ik eigenlijk nooit. Of zelden. Maar toen er laatst iemand in mijn omgeving overleed, heeft dat me toch aan het denken gezet. Want wat wil ik dan zelf eigenlijk allemaal geregeld hebben?
Kop in het zand
Als er één ding zeker is in het leven dan is het wel dat wel allemaal een keer doodgaan. En nou ben ik al lang niet meer zo’n control freak als vroeger maar als ik voor een kinderfeestje een draaiboek maak (nou ja, ongeveer dan), waarom zou ik dat voor zoiets belangrijks als mijn eigen overlijden dan niet doen? Omdat ik er dan toch niet meer ben? Lekker makkelijk. Dan zadel ik mooi de nabestaanden er mee op.
Veel te regelen
Ik zie nu in mijn omgeving hoe veel er te regelen valt na een overlijden. En hoe frustrerend het soms is om met instanties te moeten dealen. En dat het toch ook wel verrekte handig als de nabestaande nog een inkomen heeft op het moment dat een van ons tweeën overlijdt en we nog een minderjarig kind hebben.
Als hoofdkostwinner is het overlijden van JW -althans in financieel opzicht- erger dan het mijne. En het huis kan dan wel gedeeltelijk vrij zijn maar er moet ook brood op de plank blijven komen natuurlijk.
En ja, die uitvaart kunnen we ook best van ons spaargeld betalen maar daar wordt dan best een bres in geslagen.
Toch lijken al deze dingen, hoe logisch ook, mij eerder te verlammen dan aan te zetten tot actie merk ik tot nu toe. Waarom heb ik die uitvaartverzekering dan nog steeds niet afgesloten?
De uitvaart zelf
Een van de weinige dingen waar ik wel ooit over nadenk is de uitvaart zelf. Die sporadische keren dat ik er een bezocht heb, merk je toch wel wat je zelf ook graag zou willen en wat niet. Dat scheelt weer.
Een paar wensen heb ik voor mezelf dus wel duidelijk:
- ik wil gecremeerd worden tenzij ik heel jong overlijd en JW en Kiki graag een fysiek graf willen om naartoe te gaan.
- ik wil niet opgebaard worden. Ik weet dat de naasten altijd zeggen dat de overledene ‘er mooi bij ligt’ maar voor de buurman of een verre nicht is dat vast anders. Die hoef ik heus niet aan het voeteneind van mijn kist te hebben.
- ik wil geen ‘levensloop-achtige’ toespraken op mijn dienst.
- laat de koffie en cake ook maar zitten. Ik snap best dat verdriet op zo’n moment overheerst (dat hoop ik dan maar ;-)) maar ik heb liever dat mensen mijn leven vieren met champagne en tapas of zo.
- en qua muziek, pfft, da’s een lastige.
Sowieso wil ik Sometimes it snows in april van Prince gedraaid hebben. En een aantal jaren geleden hoorde ik op een uitvaart deze versie van The sound of silence van Disturbed en die maakte ook grote indruk op mij.
En verder weet ik het echt nog niet. Ik heb eens gehoord dat sommige uitvaartbedrijven boekjes uitgeven met vragen erin die je helpen om al je wensen op een rij te zetten. Iemand daar ervaring mee?
En eerlijk? Heb jij wel een duidelijk beeld van hoe je alles geregeld zou willen hebben na jouw overlijden?
Volg mij ook op social media!
Reageren staat uit.