Leestijd: 3 minuten

Die uitspraak heb ik vaak gedaan zeg! Als ik aan mensen probeerde uit te leggen dat ik zo’n hekel had aan fietsen dan zei ik namelijk altijd dat ik liever een uur wandelde dan dat ik 5 minuten op de fiets zat.

De oplettende lezer ziet dat ik in de verleden tijd schrijf. Wat is er gebeurd?

Eerst even wat achtergrond

Ik ben dus nooit fan van fietsen geweest. Ik leerde het als kind al niet echt makkelijk, maar ja, in alle motorische dingen was ik nou eenmaal niet zo vlot. En natuurlijk heb ik altijd wel gefietst, zowel functioneel als (heel af en toe) ook recreatief maar echt plezier had ik er nooit in. Ik voelde me ook niet op mijn gemak op een fiets en fiets ook gewoon – eerlijk is eerlijk – als een stijve hark.

Een aantal maanden geleden kocht JW een racefiets. En een smart trainer. En – enthousiast als hij is – ook allemaal bijbehorende gadgets en kleding. Hij installeerde de fiets op de smart trainer in de garage en zette er ook een computer en monitor neer. Die waren bedoeld voor Zwift werd mij verteld. Daar had ik natuurlijk ook nog nooit van gehoord maar dat was een soort virtuele wereld om in te fietsen. Er zitten verschillende trainingsprogramma’s en parcoursen in en je kunt met en tegen anderen (wildvreemden of bekenden) fietsen. Het zal allemaal wel.

Maar avond aan avond zag ik hem enthousiaster uit de garage komen. Hij werd in no time fitter én hij viel snel af. En hij vertelde leuke verhalen over trainingen en routes.

Hmm, dat werkte toch wel aanstekelijk. Maar goed, ik ben ook nogal snel enthousiast te maken maar ben met dit soort dingen soms ook wel weer snel op een ‘hobby’ uitgekeken. Dus om te kijken of dat hele fietsen ook iets voor mij was, kocht ik een tweedehands racefiets op Marktplaats. En ging ik dus ook ‘zwiften’ op de ‘smarttrainer’. We stelden eens wat af, ik kocht een paar speciale schoenen waarmee ik vast aan de trappers zit en een dameszadel bleek voor het rijcomfort toch ook wel bevorderlijk. Ik heb zelfs zo’n elegante (NOT!) fietsbroek met bretels en een zeem 😉

En ik bleek het dus heel leuk te vinden. Nou ben ik natuurlijk maar een echte beginner en ik rijd ook echt niet hard maar ik heb er wel veel plezier in. De trainingen zijn leuk, mijn conditie gaat vooruit en ik ben ook al een paar kilo kwijt. En – ook niet onbelangrijk – hoewel mijn hartslag soms best piekt, krijg ik er niet zo’n hoofdpijn van als van bijvoorbeeld hardlopen.

Inmiddels ben ik toe aan een nieuwe fase in mijn beter-laat-dan-nooit-ontdekte-hobby. Ik koop een andere fiets. Een fitnessfiets om precies te zijn. Die kan nog steeds lekker snel maar is iets comfortabeler dan een racefiets. Ik heb namelijk wel ontdekt dat ik op de racefiets niet buiten durf te rijden. Door de voorovergebogen houding mis ik overzicht en ik kan in welke houding dan ook maar net met mijn vingertoppen bij de remmen. Tja, ik blijf natuurlijk wel die stijve hark. Op de smart trainer is dat natuurlijk geen probleem maar ik wil niet alleen binnen blijven fietsen.

Toch was die zoektocht nog niet zo makkelijk. Ik heb verschillende scenarios’s uitgedacht. Stadverkeer, Kiki naar school of boodschappen doen? Helder verhaal: dan ga ik gewoon op mijn mamafiets.

Fietstochtjes met het gezin? Dat wordt al lastiger. Kiki is nog net te klein om al lange afstanden zelf te fietsen en ik zie het niet zitten om 30 km met haar achterop een zware mamafiets te rijden. Maar als ze nu bij JW achterop zijn herenfiets kan, kan ik op de fitnessfiets. Hij trekt dat wel.

En op onze nieuwe caravan zit een mooie fietsendrager dus zullen wij onze fietsen ook wel mee op vakantie nemen. Maar aangezien de hond ook mee op vakantie gaat, zullen we waarschijnlijk toch niet met het hele gezin tegelijk gaan fietsen.

Anyway, om een lang verhaal kort te maken: ik heb een leuke fiets op het oog en zal die waarschijnlijk heel snel kopen. Dus als je binnenkort iemand heel stoer maar nog wel wat stijfjes voorbij ziet fietsen, dan zwaai je maar even. Als ik mijn handen van het stuur durf te halen zwaai ik wel terug \O/

Volg mij ook op social media!

2 reacties