Vragen en dilemma’s uit de Kletspot
Van mijn zus kreeg ik eens een ‘kletspot‘. Dat is een glazen pot met allemaal leuk vormgegeven kaartjes erin met vragen erop. Op de pot staat:
Ouderwets gezellige tafelgesprekken.
Boeiende bekentenissen, verhalen van vroeger en hilariteit.
Het is dus bedoeld als leuk gezelschapsspel maar ik haal er ook bloginspiratie uit. Zoveel zelfs dat ik er wel een serie aan kan wijden: Uit de Kletspot. Vandaag beantwoord ik een van de vele leuke vragen:
Wat vind je het vervelendste klusje in huis?
Ai, schreef ik niet al eens eerder over het leed dat huishouden heet?
Heel eerlijk gezegd vind ik de meeste huishoudelijke klusjes niet super vervelend. Niet dat ik ze per se graag doe. Maar ik vind ze ook niet vervelend genoeg om bijvoorbeeld weer een werkster te nemen.
Maar wat natuurlijk wel frustrerend is, is dat alles steeds terugkomt. Heb je net je badkamer blinkend schoon, kun je bij wijze van spreken een paar dagen later alweer opnieuw beginnen met schrobben.
Vroeger toen ik nog geen kind had, was ik echt een freak in huis. Alles moest supernetjes en schoon zijn en zelfs de tijdschriften op mijn ‘koffietafel’ legde ik netjes gelijk aan de rand van die tafel. Oh wat erg als ik er nu over nadenk.
Toen kwam het kind (en recent ook de hond) en moest ik die illusie natuurlijk loslaten. Toch verbaasde ik me er laatst wel over dat het bij mij in huis vergeleken bij de meeste andere huizen waar ik kom wel opgeruimder is. Niet per schoner dus maar wel, ja wat, netter.
Opruimen is dan ook iets wat ik wél graag doe. Een opgeruimd huis is voor mij letterlijk ook een opgeruimd hoofd.
Maar goed, dat was de vraag niet.
Het allervervelendste klusje in huis vind ik toch echt strijken. Dat doe ik dus ook bijna nooit. Niet dat ik geen strijkwas heb maar omdat JW dat doet. De schat.
Ik heb er echt zo’n hekel aan. Ik kan het wel en zelfs behoorlijk netjes ook maar ik vind het gewoon een rotklus.
Toch mogen wij in huis niet mopperen volgens mij qua strijk. Nu Kiki groter wordt hebben we wel meer strijk maar in de winter draagt JW bijvoorbeeld bijna altijd wollen pullovers. Die hoeven niet eens gewassen (nee, echt niet, heel fijn spul). Het shirt dat hij daaronder draagt kan uit de droger weer netjes opgevouwen worden.
En ik ken mensen die zelfs hun ondergoed en washandjes strijken maar zo ver ga ik niet. Ook beddengoed koop ik in anti-kreukvarianten en alleen mijn theedoeken strijk ik (nou ja, JW dus) wel. Dat vinden we dan weer slordig om zo’n verfrommeld ding in de keuken aan het haakje te hangen.
Wat is jouw vervelendste huishoudelijke klusje?
Volg mij ook op social media!
Reageren staat uit.